Οι Γενικοί Εισαγγελείς 12 Πολιτείες των ΗΠΑ κατέθεσαν τη Δευτέρα (08/03, τοπική ώρα) αγωγή εναντίον της διοίκησης του Τζο Μπάιντεν μετά το προεδρικό διάταγμά του τον Ιανουάριο, το οποίο προβλέπει κυρίως τον καθορισμό του «κοινωνικού κόστους» των αερίων του θερμοκηπίου.

Στις Πολιτείες που εναντιώνονται στη διοίκηση Μπάιντεν περιλαμβάνονται το Μιζούρι, η Αριζόνα, το Αρκάνσας, η Ιντιάνα, το Κάνσας, η Μοντάνα, η Νεμπράσκα, το Οχάιο, η Οκλαχόμα, η Νότια Καρολίνα, το Τενεσί και η Γιούτα. Η νομική δράση καθοδηγείται από τον Γενικό Εισαγγελέα του Μισούρι, Έρικ Σμιτ.

Μεταξύ άλλων, στην αγωγή αναφέρεται:

«Ο καθορισμός του “κοινωνικού κόστους” των αερίων του θερμοκηπίου είναι εγγενώς κερδοσκοπικός, φορτωμένος με την πολιτική και με απροσδιόριστο στόχο, ο οποίος περιλαμβάνει την προσπάθεια πρόβλεψης άγνωστων καταστάσεων όπως μελλοντικές μεταναστεύσεις, διεθνείς συγκρούσεις και παγκόσμιες καταστροφές. […] Ο καθορισμός τέτοιων αξιών είναι μια ουσιαστικά νομοθετική δράση που εμπίπτει στην αποκλειστική εξουσία του Κογκρέσου».

Σύμφωνα με την αγωγή, η νομοθεσία θα έχει «τεράστιες συνέπειες» για την αμερικανική οικονομία και τους ανθρώπους.

Ακόμα, στην αγωγή επισημαίνεται:

«Θεωρητικά, ο υπολογισμός του “κοινωνικού κόστους” της διοίκησης του Μπάιντεν θα δικαιολογούσε την επιβολή τρισεκατομμυρίων δολαρίων σε ρυθμιστικές δαπάνες της αμερικανικής οικονομίας, κάθε χρόνο, για την αντιστάθμιση αυτού του υποτιθέμενου κόστους. […] Στην πράξη, το διάταγμα του Προέδρου Μπάιντεν κατευθύνει τις ομοσπονδιακές υπηρεσίες να χρησιμοποιήσουν αυτόν τον τεράστιο αριθμό για να δικαιολογήσουν μια εξίσου τεράστια επέκταση της ομοσπονδιακής ρυθμιστικής εξουσίας που θα εισβάλει σε κάθε πτυχή της ζωής των Αμερικανών – από τα αυτοκίνητά τους, στα ψυγεία και τα σπίτια τους, στα τρόφιμα και στους λογαριασμούς του ηλεκτρικού ρεύματος».

Πάντως, ο Σμιτ με ανάρτησή του στο Twitter χαρακτήρισε το εν λόγω διάταγμα του Μπάιντεν ως «παράνομη ομοσπονδιακή υπέρβαση».

Υπενθυμίζεται ότι το διάταγμα «για την προστασία της δημόσιας υγείας και του περιβάλλοντος και για την αποκατάσταση της επιστήμης και την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης» εκδόθηκε από την κυβέρνηση Μπάιντεν στις 20 Ιανουαρίου.

Σε αυτό, λοιπόν, το «κοινωνικό κόστος» περιγράφεται ως «κοινωνικό κόστος» ως «νομισματοποιημένη ζημία που συνδέεται με την αύξηση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου», οι οποίες θα χρησιμοποιηθούν στη νομοθεσία ώστε να «προσδιοριστούν επακριβώς τα κοινωνικά οφέλη» από τη μείωση των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου.
πηγή