Ο Αλέξης Τσίπρας διεισδύει δυνατά στον χώρο της δεξιάς και πλαγικοπεί τη Νέα Δημοκρατία εφαρμόζοντας μία εθνοκεντρική πολιτική τόσο σε σχέση με την Ρωσία, στην οποία έκανε σαφές άνοιγμα αντιδρώντας στις κυρώσεις που ετοιμάζονταν να επιβάλει η Ε.Ε. όσο και σε σχέση με την τρόικα …
Ο Αλέξης Τσίπρας διεισδύει δυνατά στον χώρο της δεξιάς και πλαγικοπεί τη Νέα Δημοκρατία εφαρμόζοντας μία εθνοκεντρική πολιτική τόσο σε σχέση με την Ρωσία, στην οποία έκανε σαφές άνοιγμα αντιδρώντας στις κυρώσεις που ετοιμάζονταν να επιβάλει η Ε.Ε. όσο και σε σχέση με την τρόικα, της οποίας τερματίζει τον βίο στέλνοντας μήνυμα αλλαγής της πολιτικής λιτότητας στο λαό.
Το γεγονός αυτό αποτυπώνεται και στην έρευνα της Public Issue που το 1/3 των ψηφοφόρων της ΝΔ πιστεύει στην επιτυχία της κυβέρνησης του Αλέξη Τσίπρα και μόλις το 59% δεν πιστεύει σε κάτι τέτοιο. Επιβεβαιώνει το συγκεκριμένο ποσοστό το δεδομένο ότι πολλοί ψηφοφόροι της ΝΔ ψήφισαν στις 25 Ιανουαρίου ΣΥΡΙΖΑ εξοργισμένοι από την πολιτική του Αντώνη Σαμαρά.
Προκύπτει άλλωστε αυτό και από την ίδια έρευνα, όπου το 71% των ψηφοφόρων της ΝΔ πιστεύει ότι φταίει ο Α. Σαμαράς για τη μεγάλη ήττα του κόμματος, το 11% κρατά ουδέτερη στάση, ενώ μικρή ευθύνη επιρρίπτει το 11% και μόνο το 4% ότι δεν έχει ευθύνη ο Αντώνης Σαμαράς για το εκλογικό αποτέλεσμα.
Γενικότερα όσον αφορά στην κοινή γνώμη ο ΣΥΡΙΖΑ δείχνει πώς την κέρδισε σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, αφού το 70% των πολιτών θεωρεί πώς είναι έτοιμη να κυβερνήσει η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα και το ίδιο ποσοστό δίνει ψήφο εμπιστοσύνης στον ίδιο τον πρωθυπουργό, σε αντίθεση με το 23% που θεωρεί ότι δεν θα τα καταφέρει (το 7% δεν έχει γνώμη).
Πολλούς πόντους κέρδισε η κυβέρνηση τόσο με το «βέτο» που άσκησε στις κυρώσεις σε βάρος της Ρωσίας, με αποτέλεσμα η Ε.Ε. να κάνει πίσω και να μην επιβάλει νέες, αλλά και να περιορίσει τη χρονική διάρκεια αυτών που είχε αποφασίσει καθώς επίσης και από τη θέση της κυβέρνησης του Αλέξη Τσίπρα πώς «τρόικα τέλος».
Η πολιτική αυτή της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ απηχεί τις θέσεις των ψηφοφόρων του κόμματος, αλλά κερδίζει και τους δεξιούς δεδομένου ότι έχει έναν χαρακτήρα υπεράσπισης των ελληνικών εθνικών θέσεων, από τις οποίες είχε απομακρυνθεί σημαντικά η κυβέρνηση της ΝΔ υποστηρίζοντας τις κυρώσεις στη Ρωσία (κανείς δεν ξεχνάει τις ανεκδιήγητες δηλώσεις του Ε. Βενιζέλου) και βεβαίως παριστάνοντας τον υποτακτικό της τρόικας.
Στενός συνεργάτης του Αντώνη Σαμαρά έλεγε πώς ο Αλέξης Τσίπρας υλοποιεί τις εισηγήσεις που έδινε στον πρώην πρωθυπουργό ο Τάκης Μπαλτάκος προκειμένου να κερδίσει και πάλι τον χώρο της Δεξιάς παράταξης. Δηλαδή, να βάλει την τρόικα στο αεροπλάνο και να την στείλει από εκεί που ήρθε και να ακολουθήσει φιλορωσική πολιτική, ασκώντας πίεση στους Ευρωπαίους, αλλά και ενισχύοντας τις θέσεις της Ελλάδας με τις ΗΠΑ.
Ο κ. Σαμαράς ωστόσο δεν έπραξε τίποτα απ’ ολά αυτά, έμεινε πιστός στο Βερολίνο μέχρι που άρχισε να τρώει τη μία σφαλιάρα μετά την άλλη έως ότου συνειδητοποιήσει στις εκλογές τι έγινε (αν και δεν δείχνει να έχει καταλάβει πλήρως και πιστεύει πώς σε λίγο μπορεί να είναι και πάλι πρωθυπουργός).
Ο Αλέξης Τσίπρας φάνηκε πώς έχει σχέδιο κάνοντας το άνοιγμα στη Ρωσία και ταυτόχρονα δημιουργώντας έναν ισχυρό άξονα με την Ουάσιγκτον και το Παρίσι. Η χθεσινή ξεκάθαρη δήλωση στήριξης του Μπάρακ Ομπάμα, ο οποίος είπε πώς δεν μπορείς να στύβεις άλλο μία χώρα που έχει εξαντληθεί από τη συνεχιζόμενη λιτότητα, ήταν ενδεικτική πώς Αθήνα και Ουάσιγκτον είναι σε… ανοιχτή γραμμή.
Σχεδόν ταυτόχρονα και ενώ είχε πραγματοποιηθεί στο Παρίσι η συνάντηση του υπουργού Οικονομικών Γιάννη Βαρουφάκη με τον Γάλλο ομόλογο του, ήρθε η δήλωση του Γάλλου πρωθυπουργού Μανουέλ Βάλς, ο οποίος εξέφρασε τη βούληση του να παραμείνει η Ελλάδα στην Ευρωζώνη και να σταματήσει η τιμωρητική πολιτικής της λιτότητας σε βάρος της Ελλάδας.
Υπήρξαν δύο ηχηρές στηρίξεις στην Ελλάδα από δύο μεγάλες δυνάμεις, όπως οι ΗΠΑ και η Γαλλία, οι οποίες σαφώς στοχεύουν στο Βερολίνο. Θεωρούν πώς η πολιτική της Γερμανίας καταστρέφει την Ε.Ε. για χάριν των συμφερόντων της ίδιας. Κι αυτό κανείς δεν το θέλει.
Ο Αλέξης Τσίπρας λοιπόν δημιουργεί συμμαχίες, προβάλλοντας πώς είναι ανοιχτός σε συνομιλίες με τους δανειστές κατά μόνας και όχι με τους υπαλλήλους της τρόικας που συμπεριφέρονταν με ύφος χιλίων Καρδιναλίων στην Ελλάδα, ασκώντας πίεση στο Βερολίνο για αλλαγή πολιτικής.
Δεν κάθεται να του υπαγορεύει η Μέρκελ και ο Σόιμπλε την πολιτική που θα ακολουθήσει ένα κυρίαρχο κράτος, όπως έκανε ο Αντώνης Σαμαράς και στη συνέχεια να τρώει τα χαστούκια απ’ όλους. Η τακτική του Αντώνη Σαμαρά απομόνωσε την Ελλάδα, την αδρανοποίησε διαπραγματευτικά και την έριξε στο «στόμα» του λύκου, ενώ προκειμένω του Βερολίνου με τα γνωστά σε όλους μας αποτελέσματα.
