Σε ναυάγιο για τα εθνικά ζητήματα καταλήγει πλέον κάθε επίσκεψη του Έλληνα πρωθυπουργού στο εξωτερικό. Εκτός από τη «σφαλιάρα» που έφαγε ο Α. Σαμαράς από την Α. Μέρκελ για το θέμα του χρέους ήρθε να προστεθεί και η ανυπαρξία του στην υπεράσπιση των συμφερόντων της χώρας,
επιτρέποντας στους Σκοπιανούς να αποκαλούν τα Σκόπια «Μακεδονία» και τη Γερμανίδα Καγκελάριο να αποδέχεται την ονομασία.
Απίστευτο. Ο κ. Σαμαράς είχε την ευκαιρία να βάλει στη θέση τους τουλάχιστον τους Σκοπιανούς και να κερδίσει με αυτό τον τρόπο πόντους από την επίσκεψη του στο Βερολίνο και αντί να το κάνει, ως όφειλε ως Έλληνας πρωθυπουργός, έσκυψε το κεφάλι σε μια νέα αλυτρωτική πράξη από τους Σκοπιανούς και έφυγε σαν κυνηγημένος ή ένοχος που η Μακεδονία είναι μία και ελληνική.
Η αντίδραση του Α. Σαμαρά στην ερώτηση που δέχθηκε από το αποκαλούμενο «σλαβομακεδονικό» τμήμα της Deutsche Welle ότι, «η Ελλάδα μπλοκάρει την είσοδο της “Μακεδονίας” στην Ε.Ε.» ήταν μία παγίδα που στήθηκε στον Έλληνα πρωθυπουργό και εκείνος έπεσε μέσα χωρίς να καταλάβει καν τι έγινε.
Δεν είναι δυνατόν σε μία τέτοια συνάντηση, όπως αυτή μεταξύ Μέρκελ και Σαμαρά, να μην είναι γνωστές οι ερωτήσεις τουλάχιστον για τους φιλοξενούντες. Γνώριζαν οι Γερμανοί πώς θα γίνει αυτή η ερώτηση, κάτι μάλλον που δεν γνώριζε ο κ. Σαμαράς όπως φάνηκε από την αντίδραση του. Με άλλα λόγια τον οδήγησαν σε μία καλοστημένη παγίδα.
Ήταν υποχρέωση της ελληνικής πλευράς να γνωρίζει όλες τις ερωτήσεις πριν αυτές υποβληθούν στον κ. Σαμαρά, αλλά το σημαντικότερο είναι, πώς ο κ. Σαμαράς ως Έλληνας πρωθυπουργός όφειλε να βάλει τους Σκοπιανούς και τους Γερμανούς στη θέση τους υπερασπιζόμενος τα εθνικά δίκαια και όχι να φύγει ως κυνηγημένος λέγοντας πώς «δεν έχει να προσθέσει κάτι», όταν, στην ουσία η κ. Μέρκελ είχε αποδεχθεί το όρο «Μεκεδονία».
Το φιάσκο αυτό με τα Σκόπια θυμίζει το «καζάν-καζάν» του Ρ.Τ. Ερντογάν για τα κοιτάσματα υδρογονανθράκων στο Αιγαίο, όταν οι Τούρκοι με μία ερώτηση παγίδευσαν τον Α. Σαμαρά, ο οποίος εμφανίστηκε να αποδέχεται συνδιαχείριση του Αιγαίου.
Ούτε τότε ο Έλληνας πρωθυπουργός είχε το σθένος και την ετοιμότητα να απαντήσει στην Τουρκική μπαμπεσιά και να προασπίσει τα εθνικά συμφέροντα της χώρας του, δημιουργώντας την αίσθηση στους Τούρκους πώς «μαζί» θα προχωρήσουμε στην εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων εντός της ελληνικής ΑΟΖ.
Η ελληνική κυβέρνηση έχει άλλωστε παράδοση να μην αντιδρά στις προκλήσεις είτε αυτές προέρχονται από την Τουρκία, όπως το «καζάν-καζάν» του Ερντογάν, αλλά και τις κρουαζιέρες στα νησιά του Αιγαίου και μέχρι τα παράλια της Αττικής, είτε αυτές προέρχονται από τα Σκόπια ή το ΝΑΤΟ.
Πριν από μερικές ημέρες η Συμμαχία εξευτέλισε την Ελλάδα, υποδεχόμενη τον Σκοπιανό υπουργό Εξωτερικών ως τον «υπουργό Εξωτερικών της Μακεδονίας». Ο γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ Φ. Ράσμουνσεν στο άκουσμα της υβριστικής φράσης για την Ελλάδα χαμογέλασε πλατιά και υποδέχθηκε με θερμή χειραψία τον Σκοπιανό, όπως έπραξε και ο Βρετανός πρωθυπουργός Ντ. Κάμερον.
Την πρόκληση αυτή, που επί της ουσίας συνιστά μία επιχείρηση του ΝΑΤΟ να βάλει τα Σκόπια στη Συμμαχία από το «παράθυρο», την έκαναν «γαργάρα» τόσο ο κ. Σαμαράς, όσο και ο υπουργός Εξωτερικών Ευάγγελος Βενιζέλος που αρκέστηκαν να χαρακτηρίσουν ένα «εθνικό σκάνδαλο» ως λάθος του τελετάρχη.
Αλήθεια, ποιος ήταν ο τελετάρχης στα τέλη του Ιανουαρίου όταν βουλευτής των Σκοπίων αποκαλούσε τα Σκόπια «Μακεδονία» και μάλιστα περισσότερες από δύο φορές μέσα στην ελληνική Βουλή; Μήπως ο κ. Βενιζέλος που ήταν παρόν και δεν αντέδρασε, ο κ. Τραγάκης που προήδρευε και έκανε πώς δεν άκουσε ή ο κ. Μειμαράκης, πρόεδρος της Βουλής που ούτε αυτός πήρε χαμπάρι τι έγινε;
Φαίνεται πώς η κυβέρνηση του άλλοτε «σκοπιανοφάγου πατριώτη» Α. Σαμαρά ξεπουλά και το θέμα της ονομασίας των Σκοπίων. Η στάση του ιδίου και της κυβέρνησης του, ειδικά του «κολλητού» του Ε. Βενιζέλου, αυτό δείχνει.
