Δύο -τουλάχιστον – και όχι μία φορά έχει συληθεί ο τάφος στην Αμφίπολη, από τυμβωρύχους, όπως μαρτυρούν όλα τα στοιχεία που έχει στην διάθεσή της η ομάδα των αρχαιολόγων που υπό την Κ.Περιστέρη έχει κάνει εξαιρετική δουλειά στο ταφικό μνημείο.
Τα στοιχεία δέιχνουν ότι την πρώτη φορά αφαιρέθηκαν όλα τα πολύτιμα αντικείμενα και την δεύτερη φορά ο τάφος υπέστη τις καταστροφές που αντικρύζουμε σήμερα (σπασμένα χέρια και πρόσωπα καρυάτιδων κλπ), προφανώς από την εκδικητική μανία τους.
Το ενδιαφέρον είναι ότι ο τάφος δεν φαίνεται να έχει συληθεί στη νεότερη εποχή, αλλά όπως το defencenet.gr από την αρχή της ανακάλυψης είχε μεταδώσει, όλες οι ενδείξεις καταδεικνύουν σύληση του τάφου κάπου μεταξύ του 2ου και του 1ου αιώνα π.Χ.
Ηταν πολύ δύσκολο να μην έχει συληθεί ένας τέτοιος τάφος εκείνη την εποχή, αφού το μνημείο ξεχώριζε από χιλιόμετρα και η ανομία που επικρατούσε στον ελληνικό χώρο ειδικά στην Μακεδονία εκείνη την εποχή είχε τέτοια αποτελέσματα, όπως συνέβη και με εκατοντάδες άλλους τάφους.
Πάντως η ανακάλυψη των δύο Καρυάτιδων έχει ακόμα μεγαλύτερη εθνική σημασία ακόμα από το αν βρίσκονταν όλος ο θησαυρός του νεκρού: Είναι η πρώτη φορά που Καρυάτιδες, κλασικό δημιούργημα της αρχαιοελληνικής τέχνης, βρίσκονται σε μακεδονικό τάφο και μάλιστα τάφο τόσο μεγάλης σημασίας.
Οι Καρυάτιδες δεν είναι τυχαία αγάλματα, με την έννοια ότι το δημιούργημα σημαίνει “Ελλάδα”. Κατ’αρχήν η ονομασία τους προέρχεται από τις αρχαίες Καρυές έξω από την Σπάρτη. Ειναι ιωνικού ρυθμού τεχνοτροπία υποστήλωσης (οι Δωριείς χρησιμοποιούσαν τους Ατλαντες) και η ύπαρξή τους στο τάφο βεβαιώνει το ενιαίο και αδιαίρετο του αρχαίου Eλληνισμού από το Ταίναρο μέχρι την σημερινή ελληνική Μακεδονία.
Οταν σε ταφικό μνημείο τέτοιας σημασίας τοποθετούν ως προστάτιδες Καρυάτιδες, τότε αυτό από μόνο του δείχνει ότι οι αρχαίοι Μακεδόνες ήταν τόσο Ελληνες όσο και οι αρχαίοι Αθηναίοι.
Δεν είναι βέβαια η μοναδική απόδειξη, αλλά είναι ένα εξαιρετικά σημαντικό στοιχείο του, πληθυσμιακά ενιαίου, Ελληνισμού της τότε εποχής.
