Υπό κατάρρευση τελούν τα ασφαλιστικά ταμεία καθώς αν δεν δοθεί πρόσθετη χρηματοδότηση, τότε από το 2016 και μετά υπολογίζεται ότι δεν θα έχουν τη δυνατότητα να καταβάλουν συντάξεις!
Η περιουσία όλων των Ταμείων, πλην των ΝΑΤ και ΟΓΑ, μετά βίας φτάνει τα 4,5 δισ. ευρώ, ποσό το οποίο μετά το 2016 δεν επαρκεί για την καταβολή συντάξεων στους ασφαλισμένους.
Προ κρίσης τα αποθεματικά των Ταμείων έφταναν τα 23 δισ. ευρώ.
Αίτια για τη δεινή θέση στην οποία βρίσκονται τα ασφαλιστικά ταμεία θεωρούνται η μείωση της δημόσιας χρηματοδότησης, η πτώση του αριθμού των απασχολουμένων και η αύξηση των συνταξιούχων.
Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του πολύπαθου Οργανισμού Ασφάλισης Ελεύθερων Επαγγελματιών (ΟΑΕΕ), που μετά βίας καλύπτει κάθε μήνα τις συντάξεις, ζητώντας κρατική ενίσχυση 650.000.000 ευρώ μέχρι το τέλος της χρονιάς.
Με αυτά τα δεδομένα η κατάσταση διαμορφώνεται ως εξής: Για το 2016 η «τρύπα» που θα πρέπει να καλυφθεί ανέρχεται στα 900.000.000 ευρώ. Το 2017 υπολογίζεται ότι τα Ταμεία θα χρειαστούν 1,8 δισ. ευρώ, ενώ το ποσό για το 2018 θα ανέλθει στα 2,15 δισ. ευρώ. Για το 2019 θα απαιτηθούν από τον Προϋπολογισμό επιπρόσθετα 2,40 δισ. ευρώ, ενώ το 2020 το ποσό ανεβαίνει στα 2,67 δισ. ευρώ.
Οι προβλέψεις καταλήγουν σε ένα και μόνο συμπέρασμα: Οι κύριες συντάξεις θα ακολουθήσουν την τύχη των επικουρικών, δηλαδή θα ισχύσει η ρήτρα μηδενικού ελλείμματος.
Αυτό σημαίνει ότι, πλην των 360 ευρώ που θα αποτελούν την κρατική συνεισφορά στις συντάξεις, οποιοδήποτε ποσό πέρα αυτού θα αντιστοιχεί στις εισφορές οι οποίες έχουν καταβληθεί κατά τη διάρκεια του ασφαλιστικού βίου.
Το σενάριο αυτό είναι το πιο αισιόδοξο που υπάρχει, καθώς έχει βασιστεί στην πεποίθηση ότι τα Ταμεία θα εισπράττουν το 100% των εισφορών των ασφαλισμένων.
Οι προβλέψεις κάνουν λόγο ότι το αναλογιστικό έλλειμμα στο Ασφαλιστικό ανέρχεται στα 540 δισ. ευρώ, ποσό το οποίο θα πρέπει να καταβληθεί από τα Ταμεία μέχρι το 2050.
Αυτός ο αριθμός αναμένεται να επιβεβαιωθεί και από την κεντρική αναλογιστική μελέτη, που σύμφωνα με το αναθεωρημένο Μνημόνιο θα έπρεπε ήδη να καταρτίζεται εν όψει του νέου ασφαλιστικού νόμου που θα κατατεθεί το φθινόπωρο.
Σύμφωνα με το ΔΝΤ, το συνταξιοδοτικό χρέος είναι συνδεδεμένο με το δημόσιο και το ιδιωτικό χρέος. Ως εκ τούτου στο αναθεωρημένο Μνημόνιο η βιωσιμότητα του ασφαλιστικού χρέους συναρτάται με τη βιωσιμότητα του δημόσιου χρέους.
Ως αποτέλεσμα, θα υπάρξουν μειώσεις στις κύριες συντάξεις με βάση τη λογική της ρήτρας μηδενικού ελλείμματος.
