Σε κατάληψη του υπουργείου Οικονομικών προχώρησαν οι καθαρίστριες. Με αλυσίδα κλείδωσαν το χώρο για να μην περάσει κανείς από τους εργαζομένους. Οι καθαρίστριες μπήκαν το πρωί μέσα στο κτίριο και έβαλαν λουκέτο
Οι καθαρίστριες αντιδρούν στην απόφαση της κυβέρνησης να μην τις επαναπροσλάβει παρά την απόφαση του δικαστηρίου για το αντίθετο.
Όπως είπαν μάλιστα οι καθαρίστριες νωρίτερα στο MEGA, σε χθεσινή συνάντησή τους με τον γενικό γραμματέα Δημοσίων Εσόδων τους αναφέρθηκε ότι δεν πρόκειται να επαναπροσληφθούν παρά την απόφαση του δικαστηρίου.
“Δεν μπορείτε να μην εκτελείτε δικαστικές αποφάσεις”, λένε εκείνες και γι’ αυτό σήμερα αποφάσισαν να κάνουν κατάληψη στο υπουργείο Οικονομικών.
Σύμφωνα με την κυρία Κωστοπούλου η οποία μίλησε στον Real Fm, η άρνηση του κ. Θεοχάρη να ακολουθήσει την αμετάκλητη απόφαση του δικαστηρίου αποτελεί «φασιστική» στάση, στην οποία αποφάσισαν να αντισταθούν, με μόνο όπλο τους την κατάληψης.
Η ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ
Το δικαστήριο έκρινε πως οι καθαρίστριες αποτελούσαν εργαζόμενες οι οποίες ανήκαν στον στενό πυρήνα του Δημοσίου. Έτσι, το Μονομελές Πρωτοδικείο έκανε δεκτή την αγωγή των 397 καθαριστριών, από το σύνολο των 465 που είχαν προσφύγει στη δικαιοσύνη όταν τέθηκαν σε διαθεσιμότητα.
Σύμφωνα με την απόφαση οι καθαρίστριες πρέπει να επαναπροσληφθούν άμεσα – δηλαδή η απόφαση είναι προσωρινά εκτελεστή – και σήμερα αναμένεται να κοινοποιηθεί από τον δικηγόρο τους κ. Γιάννη Καρούζο στο αρμόδιο υπουργείο Οικονομικών, προκειμένου να διατηρήσουν τις θέσεις τους, αφού είναι η τελευταία ημέρα παραμονής τους στις υπηρεσίες του υπουργείου.
Το γεγονός ότι εκατοντάδες καθαρίστριες τέθηκαν σε διαθεσιμότητα και αντικαταστάθηκαν από ιδιωτικά συνεργεία καθαρισμού, όπως σημειώνει ο δικαστής του Μονομελούς Πρωτοδικείου αντίκειται «στο δημόσιο συμφέρον και δεν εξυπηρετεί τις ανάγκες των συγκεκριμένων υπηρεσιών, ενώ έχει προσβάλλει δυσανάλογα το ατομικό δικαίωμα των εναγόντων στην εργασία και την περιουσία».
Ο δικαστής προχωράει και ένα βήμα παραπάνω. Παραδέχεται ότι «αποδείχτηκαν εξαιρετικοί λόγοι από το γεγονός ότι στη συντριπτική τους πλειοψηφία οι ενάγοντες είναι γυναίκες, στερήθηκαν τη μοναδική βάση βιοπορισμού τους, μολονότι η ανάγκη για τις υπηρεσίες τους δεν εξέλειψε, κατά πλειοψηφία δε ανήκουν στην ηλικιακή κατηγορία των 45 – 65 ετών με αποτέλεσμα να είναι εκμηδενισμένες οι πιθανότητες εξεύρεσης άλλης εργασίας με δεδομένο το υψηλό ποσοστό ανεργίας και τις δυσκολίες ένταξης στην αγορά εργασίας γυναικών σε μεγάλη ηλικία με μειωμένα τυπικά προσόντα ενώ επιπλέον πολλές εξ αυτών είναι διαζευγμένες και έχουν την ευθύνη ανηλίκων τέκνων ή τέκνων με αναπηρία ή την ευθύνη υποστήριξη υπερηλίκων γονέων και επομένως η αποστέρηση της θέσης εργασίας τους θα έχει σοβαρότατες επιπτώσεις στη δυνατότητα διαβίωσης και ασφαλιστικής κάλυψης των προστατευομένων προσώπων».
