Το ευρωσκεπτικιστικό Κόμμα της Ανεξαρτησίας (UKIP) υπό τον Νάιτζελ Φάρατζ, που επιδιώκει αποχώρηση της Μεγάλης Βρετανίας από την Ευρωπαϊκή Ένωση, εδραιώνεται όλο και περισσότερο στην Αγγλία.
Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι έχει τη δυναμική να τερματίσει πρώτο στις επερχόμενες ευρωεκλογές.
Ο απεσταλμένος του euronews στο Λονδίνο Τζέιμς Φράνεϊ συναντήθηκε με τον ηγέτη του κόμματος και ευρωβουλευτή σε μία παμπ στο Νάτσφορντ, στη βορειοδυτική Αγγλία.
Μία συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης για τη σκληρή στάση του σε σχέση με το μεταναστευτικό,για τις αμφιλεγόμενες προεκλογικές αφίσες και για τη δεύτερη σύνταξη που λαμβάνει από το ευρωκοινοβούλιο.
euronews: «Κύριε Φάρατζ σας ευχαριστώ θερμά για την παρουσία σας στο euronews. Πρώτο από όλα, τι είδους κόμμα είναι το UKIP και σε ποιους απευθύνεται;»
Νάιτζελ Φάρατζ: «Είμαστε ένα κόμμα εθνικής δημοκρατίας. Πιστεύουμε ότι το Ηνωμένο Βασίλειο θα πρέπει να είναι ένα ανεξάρτητο, αυτοδιοικούμενο, δημοκρατικό έθνος και ότι δεν πρέπει να ανήκει σε μία πολιτική ένωση με έδρα τις Βρυξέλλες, που διαμορφώνει τώρα το 75% των νόμων αυτής της χώρας. Μας κοστίζουν μία περιουσία και δεν μας επιτρέπουν να κάνουμε τις δικές μας εμπορικές συμφωνίες με τις νέες και αναδυόμενες οικονομίες του κόσμου. Αυτό δεν σημαίνει ότι είμαστε εναντίον της Ευρώπης. Δεν θεωρούμε ότι είναι όλα φρικτά. Θα έλεγα ότι μάλλον προτιμούμε την Ευρώπη. Θέλουμε όμως όλη η Ευρώπη να είναι μία Ευρώπη κρατών, που θα κάνουν από κοινού εμπόριο και θα συνεργάζονται. Αυτό το υπερεθνικό σχέδιο, αυτή η προσπάθεια για τη δημιουργία των Ηνωμένων Πολιτειών της Ευρώπης χωρίς τη συγκατάθεση των ψηφοφόρων, δεν θα λειτουργήσει».
euronews: «Χαρακτηρίζετε το κόμμα σας φιλελεύθερο και μιλάτε για ελεύθερη αγορά. Πώς συμβαδίζει με αυτό η προεκλογική σας εκστρατεία για τη μετανάστευση;»
Νάιτζελ Φάρατζ: «Ακόμη και ο Μίλτον Φρίντμαν, ο αρχιερέας του ελεύθερου εμπορίου και της ελεύθερης αγοράς, δήλωσε ότι δεν μπορούμε να έχουμε ελεύθερη κυκλοφορία των εργαζομένων μεταξύ πλούσιων και φτωχών χωρών, ιδιαίτερα αν συνυπολογίσει κανείς το υπάρχον σύστημα κοινωνικής ασφάλισης. Και αυτό είναι το πιο σημαντικό. Είμαστε υπέρ της ελεύθερης διακίνησης αγαθών, κεφαλαίων και υπηρεσιών. Εμείς δεν θέλουμε αυτό να περιορίζεται μόνο στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Θα θέλαμε η Μεγάλη Βρετανία να διευρύνει αυτή τη δυνατότητα σε παγκόσμιο επίπεδο. Οπωσδήποτε οι αγγλόφωνες χώρες του κόσμου, οι χώρες της Κοινοπολιτείας θα ήταν ένα πολύ καλό πεδίο για να αρχίσουμε την εφαρμογή αυτής της πολιτικής. Πρέπει ωστόσο να έχουμε μία υπεύθυνη διαχείριση στην αγορά εργασίας. Αυτό που συμβαίνει τώρα είναι ότι έχουμε γεμίσει από ανειδίκευτους εργαζομένους. Η ημι-ειδικευμένη αγορά στη Μεγάλη Βρετανία και το μέτρια καταρτισμένο εργατικό δυναμικό έχει καλυφθεί από μετανάστες».
euronews: «Αν ήμουν για παράδειγμα το αφεντικό σε μία μεγάλη επιχείρηση, θα ήθελα να κρατήσω τους μισθούς σε χαμηλά επίπεδα. Αυτό που θέλω να πω είναι ότι αυτές οι επιχειρήσεις στις οποίες αναφέρεστε υποστηρίζουν το κόμμα σας. Πιστεύετε πραγματικά ότι θα ήθελαν να πληρώσουν περισσότερα για έχουν στο εργατικό τους δυναμικό Βρετανούς;»
Νάιτζελ Φάρατζ: «Πιστεύω ότι δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το πολύ χρήμα, οι πολυεθνικές βιομηχανίες επωφελούνται από αυτό. Το μειονέκτημα αυτής της πολιτικής είναι ότι η χώρα πρέπει να εκπαιδεύει τα παιδιά των μεταναστών και να τους παρέχει υπηρεσίες στα νοσοκομεία μας σε περίπτωση ατυχημάτων και έκτακτης ανάγκης. Το αποτέλεσμα είναι ότι έχουμε φτάσει να έχουμε έναν μεγάλο αριθμό δικών μας ανθρώπων που έχουν μείνει χωρίς δουλειά και πληρώνονται από το κράτος. Επομένως, ενώ το μεγάλο αφεντικό μπορεί να ευεργετηθεί, στην πραγματικότητα δεν επωφελείται».
euronews: «Πάντως αν είχατε πραγματικά μία φιλελεύθερη άποψη υπέρ της ανοιχτής αγοράς, θα λέγατε ότι μία αόρατη δύναμη θα έπρεπε να είναι εκείνη θα καθορίζει ποιος μπαίνει τη χώρα».
Νάιτζελ Φάρατζ: «Υπάρχουν και κάποια πράγματα που είναι πιο σημαντικά από το χρήμα. Η κοινωνία και η συνοχή της είναι πιο σημαντικά. Αυτό θα έπρεπε να είναι η δουλειά της κυβέρνησης. Θα έπρεπε να βάλει πρώτα τα συμφέροντα του βρετανικού λαού. Εκατομμύρια βρετανικές οικογένειες έχουν επηρεαστεί σημαντικά από το γεγονός, ότι έχομε ανοίξει την πόρτα σε 485 εκατομμύρια ανθρώπους από την Ευρώπη».
euronews: «Πότε εξαντλούνται τα όρια; Διότι 209,000 Ευρωπαίοι μετανάστες εγκαταστάθηκαν στη Μεγάλη Βρετανία μέχρι το τέλος του Σεπτεμβρίου του περασμένου έτους. Πόσο πρέπει να μειωθεί ο αριθμός αυτών των μεταναστών;»
Νάιτζελ Φάρατζ: «Ριζικά πολύ»
euronews: «Πόσο δηλαδή;»
Νάιτζελ Φάρατζ: «Ριζικά πολύ».
euronews: «Οι μισοί;»
Νάιτζελ Φάρατζ: «Όχι, όχι. Θα θέλαμε να τους ελαττώσουμε σε δεκάδες χιλιάδες».
euronews: «30.000 – 50.000;»
Νάιτζελ Φάρατζ: «Όσους είχαμε από το 1950 μέχρι την εποχή που ήρθε στην εξουσία ο Τόνι Μπλερ. Ο αριθμός των μεμονωμένων μεταναστών που εισέρχονταν στη Βρετανία ήταν 30 με 50 χιλιάδες ετησίως. Ήμασταν σε αυτά τα επίπεδα για 50 χρόνια. Ήταν μία κατάσταση με την οποία ήμασταν σχετικά άνετοι. Τα δεδομένα σήμερα έχουν αλλάξει. Τώρα ο αριθμός ανέρχεται σε 200 με 250 χιλιάδες ετησίως. Μαζί με τις οικογένειες τους φτάνουν το μισό εκατομμύριο κάθε χρόνο. Δεν θέλω να βάλω τέλος στη μετανάστευση. Θέλω να έχουμε τον έλεγχο στην ποσότητα και την ποιότητα των μεταναστών».
euronews: «Για τι αριθμό μιλάμε λοιπόν; Ποιος είναι ο μαγικός αριθμός για το UKIP;»
Νάιτζελ Φάρατζ: «Θα το δούμε».
euronews: «Έρχονται όμως εκλογές».
Νάιτζελ Φάρατζ: «Οι εκλογές είναι ανάμεσα σε εμάς και σε τρία κόμματα, που αρνούνται ότι έχουν ελεύθερη πρόσβαση μισό δισεκατομμύριο άνθρωποι. Αυτή είναι η μάχη που πρέπει πρώτα να κερδίσουμε. Προς το παρόν δεν είμαστε καλυμμένοι».
euronews: «Δεν έχετε κάποιο συγκεκριμένο νούμερο να προτείνετε;»
Νάιτζελ Φάρατζ: «Δεν θέλω να μπω στη λογική των αριθμών.
Δεν είμαστε σε θέση να ελέγξουμε τον αριθμό των μεταναστών που έρχονται στη Βρετανία. Η μεγάλη μου ανησυχία είναι η εξής: οι συνθήκες των χωρών της Ευρωζώνης στη Μεσόγειο είναι τόσο δύσκολες και γι αυτό ενδέχεται να αντιμετωπίσουμε άλλο ένα τεράστιο μεταναστευτικό ρεύμα, για το οποίο δεν θα μπορούμε να κάνουμε τίποτα.
Επομένως ας επιστρέψουμε πρώτα στη λογική του ελέγχου και μετά μπορούμε να έχουμε ένα σύστημα, όπως αυτό της Αυστραλίας. Ένα σύστημα που στηρίζεται στη βαθμολόγηση όχι μόνο της ποσότητας αλλά και της ποιότητας των μεταναστών που έρχονται στη χώρα».
euronews: «Συνομίλησα το πρωί με αξιωματούχο της Παγκόσμιας Τράπεζας και μου είπε, ότι οι Αυστραλία χρειάζεται να ανοίξει την πόρτα στους μετανάστες. Υπάρχει μια πραγματική έλλειψη ανειδίκευτου εργατικού δυναμικού. Πώς μπορεί ένας υπάλληλος σε ένα υπουργείο μετανάστευσης να υπαγορεύσει πραγματικά τους όρους της ελεύθερης αγοράς;»
Νάιτζελ Φάρατζ: «Για ποιον λόγο ακούτε την Παγκόσμια Τράπεζα ή οποιονδήποτε άλλον διεθνή οργανισμό; Σε γενικές γραμμές κάνουν εντελώς λάθος εκτιμήσεις».
euronews: «Το λένε αυτό για την Αυστραλία τα τελευταία 8 χρόνια. Έχουν Βρετανούς φοιτητές να μαζεύουν φρούτα, επειδή οι Αυστραλοί δεν θέλουν να κάνουν αυτή τη δουλειά».
Νάιτζελ Φάρατζ: «Αυτό που γίνεται στη χώρα μας είναι, ότι οι Βρετανοί πολίτες υφίστανται διακρίσεις μέσα στην ίδια τους τη χώρα και αυτό είναι εξωφρενικό. Έχει επηρεαστεί το μεγαλύτερο μέρος της κοινωνίας σε όλη τη χώρα. Πρώτη φορά βιώνω μία τέτοια κατάσταση. Είναι απλά λάθος».
euronews: «Ας μιλήσουμε για τις αφίσες που βγάλατε πρόσφατα. Συμφωνείτε ότι είναι σχετικές με αυτές άλλων κομμάτων στην Ευρώπη, που ενισχύουν την ακροδεξιά και την ευρωσκεπτικιστική τάση; Όπως αυτό του Γκερτ Βίλντερς στην Ολλανδία, που θέλει να έρθει σε επαφή μαζί σας για τη διαμόρφωση μιας πολιτικής ομάδας μέσα στο ευρωκοινοβούλιο. Άλλο παράδειγμα είναι η Μαρίν Λεπέν. Ο τρόπος που μιλάνε για ανθρώπους από τη Νότια Αφρική και για τους Τούρκους είναι διαφορετικός από τη ρητορική σας για τους Ρουμάνους και τους Βούλγαρους;»
Νάιτζελ Φάρατζ: «Η πιο κοντινή σύγκριση αναφορικά με το θέμα των Βρετανών είναι ότι έβγαλαν αφίσες, που μοιάζουν λίγο με εκείνες του Συντηρητικού Κόμματος από τις βουλευτικές εκλογές του 2005. Οι δικές μας αφίσες κάνουν τους ανθρώπους να σκέφτονται. Οι αφίσες μας προκαλούν μία συζήτηση για το θέμα. Αυτό συμβαίνει»
euronews: «Είστε πρόθυμοι να συμμαχήσετε με τη Λεπέν και τον Βίλντερς;»
Νάιτζελ Φάρατζ: «όχι».
euronews: «Γιατί όχι;»
Νάιτζελ Φάρατζ: «Διότι πιστεύουμε ότι οι πολιτικές τους μέσα στο κόμμα, ανεξάρτητα αν οι ηγέτες συμφωνούν ή όχι, το Εθνικό Μέτωπο σίγουρα, έχουν ακόμη στοιχεία από την παλιά αντισημιτική ταξιαρχία και αυτό δεν μας ενδιαφέρει».
euronews: «Αλλά υπάρχει και ο απόηχος όσων υποστηρίζουν οι Βίλντερς και Λεπέν στους ψηφοφόρους τους. Είναι πρόθυμοι να προστατεύσουν τους ψηφοφόρους της εργατικής τάξης από την παγκοσμιοποίηση, από τις αρνητικές επιπτώσεις της παγκοσμιοποίησης. Πρέπει απλώς να αντικαταστήσετε τις λέξεις Ρουμάνος ή Βούλγαρος με τις λέξεις Μαροκινός, Αλγερινός ή Τούρκος. Λέτε ουσιαστικά το ίδιο.
Νάιτζελ Φάρατζ: «Κοιτάξτε εμείς θέλουμε να αγκαλιάσουμε την παγκοσμιοποίηση. Το κόμμα μας δεν είναι εναντίον της παγκοσμιοποίησης. Η Λεπέν είναι εναντίον, όχι εμείς. Εμείς θέλουμε να αγκαλιάσουμε την παγκοσμιοποίηση και αυτό δεν μπορούμε να το κάνουμε ως κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μας εμποδίζει, μας απαγορεύει από το να συνάψουμε εμπορικές συμφωνίες με άλλα μέρη του κόσμου. Αυτό είναι τρέλα.
euronews: «Και μία τελευταία ερώτηση: Θέλετε να περικόψετε τις δαπάνες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Γιατί έχετε αυτή τη δεύτερη προαιρετική σύνταξη στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο; Γιατί υπογράψατε γι αυτό, από τη στιγμή που είστε τόσο πρόθυμος να κάνετε περικοπές των δαπανών της Ευρωπαϊκής Ένωσης;»
Νάιτζελ Φάρατζ: «Έτσι ώστε όταν πεθάνω να έχει ένα εισόδημα η οικογένειά μου».
euronews: «Όμως ο κόσμος που σας ψηφίζει δεν έχει δύο συντάξεις».
Νάιτζελ Φάρατζ: «Δεν θέλουμε να περιορίσουμε τις δαπάνες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Δεν είναι σωστή αυτή η ερώτηση. Θέλουμε να τις καταργήσουμε.
euronews: «Τότε γιατί παίρνετε δύο συντάξεις;»
Νάιτζελ Φάρατζ: «Θέλω η βρετανική συνεισφορά να πάει από τα 55 εκατομμύρια λίρες στο μηδέν».
euronews: «Μπορείτε να αρχίσετε να βοηθάτε».
Νάιτζελ Φάρατζ: «Για να είμαι ειλικρινής μαζί σας, νομίζω ότι…»
euronews: «Γιατί αποδεχτήκατε τη δεύτερη σύνταξη;»
Νάιτζελ Φάρατζ: «Για να είμαι ειλικρινής μαζί σας, νομίζω ότι είναι κάτι πολύ μικρό σε σχέση με αυτό που πληρώνει η χώρα».
euronews: «Έχετε όμως εδώ και χρόνια τη βάση σας στους ευρωκράτες των Βρυξελλών».
Νάιτζελ Φάρατζ: «Εσείς λέτε ότι θα έπρεπε να εργάζομαι χωρίς μισθό. Δεν έχω όμως την πολυτέλεια να το κάνω αυτό»
euronews: «Υπάρχουν πολύ ευρωβουλευτές που την αρνήθηκαν επειδή δεν το θεωρούσαν ηθικό. Εσείς λοιπόν γιατί την αποδεχτήκατε;»
Νάιτζελ Φάρατζ: «Έκαναν τέτοιο πράγμα; Δεν ξέρω πολλούς τέτοιους».
euronews: «Γαιτί λοιπόν αποδεχτήκατε τη σύνταξη; Εφόσον διαφωνείτε με τη γενναιοδωρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης αναφορικά με τις δαπάνες;»
Νάιτζελ Φάρατζ: «Γιατί μπήκα στην πολιτική όταν ήμουν σε πολύ δύσκολη κατάσταση οικονομικά. Όπως είχα πει κάποτε, ήμουν νεκρός. Πιστεύω ότι η οικογένειά μου πρέπει να επωφεληθεί μακροπρόθεσμα από αυτό»
euronews: «Επομένως είναι ο γιος σας, ο Φάρατζ τζούνιορ που θέλει να αγοράσει ένα ωραίο διαμέρισμα στο Λονδίνο; Αυτό ήταν το σκεπτικό της ευρωπαϊκής σύνταξης;»
Νάιτζελ Φάρατζ: «Δεν θα πληρώσει η ΕΕ για αυτό».
euronews: «Νάιτζελ Φάρατζ, σας ευχαριστώ πολύ».
{youtube}-xhqEVuJIoI{/youtube}
