Πρόσφατα, η ζωγράφος Χαρμόνια Ροζάλες (Harmonia Rosales) από το Σικάγο, με μία κίνηση του πινέλου άναψε συζήτηση μεγάλη στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Οραματίστηκε, εκ νέου, το έργο του Μιχαήλ Αγγέλου «Η δημιουργία του Αδάμ», που κοσμεί την οροφή της Καπέλα Σιστίνα στο Βατικανό. Και έδωσε μορφή στο όραμά της: ο Θεός, στο έργο της, είναι μια μαύρη γυναίκα.
Ακολούθησε η Αποκάλυψη. Οι έπαινοι έφταναν από όλες τις μεριές. Το ίδιο και οι «καταδίκες».
Η Ροζάλες εξηγεί: «Μια γυναίκα είναι μια γυναίκα: Μαύρη, λευκή ή οποιουδήποτε χρώματος. Μας δίδαξαν ότι ο Θεός δημιούργησε τον άνθρωπο κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσή του. Στην πράξη, όμως, εμείς δημιουργήσαμε τον Θεό κατά τη δική μας εικόνα. Άρα, “Θεός” είναι όποιος εμείς θέλουμε να είναι ο Θεός, μια αναπαράσταση του ιδανικού, του θείου, της σοφίας, της αγάπης και της αγνής δημιουργικότητας. Ας είμαστε ειλικρινείς, η δημιουργικότητα, ξεκινώντας από τη μήτρα, είναι γυναικείο γνώρισμα».
«Οι φιγούρες λευκών είναι βασικό στοιχείο στην κλασική τέχνη που φιλοξενείται στα μεγαλύτερα μουσεία. Είναι οι “αφέντες” των αριστουργημάτων. Γιατί πρέπει αυτό να συνεχίσει; Αν αναλογιστεί κανείς ότι όλη η ζωή ήλθε από την Αφρική, ο Κήπος της Εδέμ και όλα αυτά, τότε έχει νόημα να ζωγραφίσεις τον Θεό ως μια μαύρη γυναίκα, που δίνει τον σπινθήρα της ζωής κατά τη δική της εικόνα» επιμένει, σύμφωνα με το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων.
«Ήξερα ότι η μετάπλαση (σ.σ. του έργου του Μιχαήλ Αγγέλου) θα τραβούσε την προσοχή στη δήλωση που ήθελα να κάνω, αλλά το σημείο που πρέπει να σταθούμε είναι ν’ αναρωτηθούμε γιατί έχουμε αποδεχτεί την ιστορική αναπαράσταση της δημιουργίας της ζωής, του Δημιουργού» λέει.
«Η αρχική αναπαράσταση αποκλείει κάτι πολύ σημαντικό: τους έγχρωμους, γυναίκες και άντρες. Ήθελα να αναλογιστεί ο κόσμος τη Δημιουργία μέσα από ένα διαφορετικό πρίσμα, το οποίο, στη συνέχεια, θα μας έκανε να αναλογιστούμε τον τρόπο με τον οποίο βλέπουμε οτιδήποτε άλλο μας έχουν διδάξει να βλέπουμε. Έχει, ίσως, έρθει ο καιρός να ξανασκεφτούμε» κατέληξε.
pronews.gr
